Όσο διαρκεί ένα τσιγάρο

Ως να τελειώσει αυτό το τσιγάρο, στις δίνες του γκρίζου καπνού μπερδεύονται ανέκφραστες ιδέες, στροβιλίζονται μαζί του, ζαλίζονται, μεθούν και πέφτουν, πέφτουν αλλά δεν χτυπούν με κρότο στο πάτωμα, όπως περίμενα, το πάτωμα τις καταπίνει, δεν ακούγεται κανένας θόρυβος, δεν υπάρχουν σπασμένα κομμάτια, και οι δίνες τώρα χορεύουν σε τζαζ μελωδίες που δεν έχω ακούσει, δεν τις παίζω εγώ, δεν ξέρω να παίζω –που βρίσκεσαι;- και σε λίγο η χορωδία είναι φάλτσα και ηχηρή, σε λίγο σφίγγω τα αυτιά και τα χείλη μου, καθώς κάδρα από παλιές φωτογραφίες θρυμματίζονται, καθώς τα παράθυρα σκοτεινιάζουν γιατί είναι μόνο ραγίσματα, και μετά το νιώθω, νιώθω να βυθίζομαι, εγώ και όλα τα έπιπλα, βυθιζόμαστε, είναι κινούμενη άμμος, -που βρίσκεσαι;-

Το πάτωμα είναι η πηχτή θάλασσα, είναι ζεστή, όλα βυθίζονται αργά, σαν να έχουν σχέδιο, κάποια χάθηκαν ήδη, τώρα είναι μέχρι το λαιμό μου, κλείνω τα μάτια μου, παίρνω όση ανάσα μου έχει μείνει –που βρίσκεσαι;- βυθίζομαι, σκοτάδι, και ύστερα πάλι φως ή μάλλον πολλά φώτα, τώρα το στομάχι μου ανεβαίνει, δεν βυθίζομαι πέφτω, πέφτω με απροσδιόριστη ταχύτητα, γύρω μου τα έπιπλα χορεύουν, δεν έχουν πια βάρος, τίποτα δεν έχει βάρος, όλα είναι μετέωρα στην πτώση τους, επιταχύνουν, ξέρω ότι η πρόσκρουση δεν είναι μακριά, νιώθω το τέρμα αυτού του ξέφρενου ασανσέρ να στριγγλίζει, ίσως αυτό ανεβαίνει προς τα πάνω, η ταχύτητα με ζαλίζει, -που βρίσκεσαι;-

Τα τοιχώματα του δοκιμαστικού σωλήνα σπάνε, αμέτρητα κομμάτια αστράφτουν μπροστά μου, καλύπτω το πρόσωπό μου, -που βρίσκεσαι;- νερό και φως ανακόπτουν την πτώση μας, είμαι στην κοσμική αποχέτευση και σύντομα θα με βγάλει στην άπειρη θάλασσα, ήδη ακούω την βουή της, η καρδιά μου πάλλεται στο μπάσο της, τα έπιπλα είναι αραχνιασμένα, σκονισμένα και βρώμικα, στις φωτογραφίες είμαι παιδί, -που βρίσκεσαι;-

Και ύστερα είναι όλα εκεί, ένα σακίδιο, μια μπλούζα, μια κασέτα, είναι όλα εκεί σε μια μάζα, κινείται πιο γρήγορα από εμένα, όλα είναι ένα και το ένα είναι απειλή, η αιώρησή μου δεν μου επιτρέπει να το αποφύγω, με χτυπάει στο στέρνο, φτύνω την ανάσα μου μαζί με τον καπνό, το τσιγάρο πέφτει από το χέρι μου –που βρίσκεσαι;-

Μαζεύω το τσιγάρο από το χαλί, είναι μόνο μια γόπα, μια γόπα και μια καύτρα, καίει ακόμα, θα σβήσει κάποια στιγμή. Δεν θα το πιέσω στο τασάκι, στο υπόσχομαι. Δεν θα το σβήσω εγώ, στο υπόσχομαι. Θα σβήσει μόνο του, στο υπόσχομαι.

-Που βρίσκεσαι;-